Dara's thoughts, feelings, experiences of and expression to the world aroud him
បាត់ដំបង – សៀមរាប
Battambang- Siem Reap
មានអនាម័យ, មានការគួរសម, មានប្រសិទ្ធិភាព, មានសុវត្ថិភាព, មានផាសុខភាព, ពួកគេពិតជាតំណាងអោយអត្តសញ្ញានសេវាកម្មកម្ពុជាមនិងបដិសណ្ឋារកិច្ច
Clean, polite, efficient, safe, comfortable, they really represent Cambodian character in services and hospitality
ក្នុងពេលប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងទៅនេះ ខ្ញុំបានគិតច្រើនអំពីការជជែកដេញដោល ការជ្រេីសរេីសនិងថ្លឹងថ្លែងរវាង ការគោរពគោលការ, វិន័យ, ក្រមសីលធម៌ និងពិចារណាជាមួយប្រសិទ្ធភាពនៃលទ្ធផលពីរគោលការទាំងនោះ យកមកថ្លឹងថ្លែងប្រៀបធៀបជាមួយ នឺងប្រសិទ្ធភាពនៃលទ្ធផល ពីការសំរេចចិត្តរបៀបជា សង្គមនិងមនុស្សជាតិ (Social and Humanity)។ ពេលខ្លះយើងប្រឈមមុខស្ថានភាពតម្រូវអោយយេីងត្រូវតែធ្វេីការសម្រេចចិត្តនិងជ្រេីសរេីសជម្រេីសមួយដ៏ពិបាក។
គ្មានចម្លេីយណាមួយដែលនឹងត្រឹមត្រូវល្អឥតខ្ចោះនោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវតែព្យាយាមថ្លឹងអោយបានស្មេីរបំផុតតាមតែអាចធ្វេីរបាន។
សូមអ្នកទាំងអស់គ្នាទស្សនាវគ្គ មួយនៃរឿងភាគ “ការអនុវត្តន៍ច្បាប់” នេះរហូតដល់ចុងបញ្ចប់ដេីម្បីពិចារណា ថាលោក ជីមមី (Jimmy) គាត់បានធ្វេីការសំរេចចិត្តបានល្អនោះទេក្នុងស្ថានភាពក្រមសីលធម៌និងភាពជាមនុស្ស។ គាត់បាននិយាយទៅកាន់ចៅក្រមវិនិច្ឆ័យបីនាក់ថា: “ខ្ញុំបដិសេធ មិនទទួលការវិនិច្ឆ័យដោយអ្នកទាំងអស់គ្នាទៅលេីអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វេីល្អនោះទេ!”
Please watch this episode of “The Practice” until the end to appreciate the dilemma of a person faced with the rules, ethics and a being human being. Mr. Jimmy Berluti addressed the judges that: “I will not be judged by you!”
ខ្ញុំសរសេរកំណត់ត្រាទាំងនេះដើម្បីបន្តរំឭកខ្លួនខ្ញុំនៅគ្រាលំបាកនៅពេលជីវិតសាកល្បងខ្ញុំលើកម្លាំងនិងសេចក្តីសុចរិតរបស់ខ្ញុំ
I write these to continue to remind myself in difficult times, when life tests me on my strength and my integrity
តារាជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ,
មិនថាអ្នកធ្វើអ្វីក៏ដោយអ្នកត្រូវតែអាចមើលកញ្ចក់ហើយប្រាប់ខ្លួនឯងថាអ្នកសប្បាយចិត្តនឹងអ្វីដែលអ្នកបានធ្វើ។ អ្នកបានធ្វើបានល្អបំផុតដែលអ្នកអាចធ្វើបាន។ អ្នករស់នៅតាមគោលការណ៍និងគុណតម្លៃដែលអ្នកបានកំណត់។ អ្នកត្រូវតែញញឹមទៅមនុស្សដែលអ្នកឃើញនៅក្នុងកញ្ចក់រៀងរាល់យប់ហើយនិយាយថា: អ្នកធ្វើបានល្អ! អ្នកសប្បាយចិត្តនឹងខ្លួនឯង។
My Dear Dara,
No matter what you do, you must be able to look into the mirror and tell yourself that you are happy with what you did. You have done the best that you could. You live by the principles and the standard you have set yourself upon. You must smile at the person you see in the mirror everynight and say: You did well! You are happy with yourself.
ទាំងនេះគឺជាគុណតម្លៃនិងទស្សនៈដែលខ្ញុំរស់នៅជាមួយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ These are the values and philosophy I live by everyday.
I will keep this post updated when my notes to myself come in from time to time.
រឿងល្អ រឿងដែលអាក្រក់នឹងមកហើយទៅ និងទៅហើយមក។ គន្លឹះសំខាន់គឺខ្ញុំត្រូវរៀនពីបទពិសោធន៏ទាំងអស់ហើយរៀនរីករាយជាមួយគ្រប់នាទីនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ។
Good things bad things, come and go, go and come. The key is to learn from every experience and to learn to enjoy every single minute of life.
“ខ្ញុំមិនខ្លាចនរណាឡើយ។ ខ្ញុំមិនស្អប់នរណាទាំងអស់។ ខ្ញុំមិនប្រាថ្នាអោយនរណាម្នាក់ទទួលសំណាងទេមិនល្អទេ៕” “Fear no man. Hate no man. Wish no man misfortune.” Half quote from Napoleon Hill. I choose this half quote because I live by these principles. I don’t care about the other half he said.
សូមអោយខ្ញុំបានសុខរួចផុតចាកទុក្ខ។
សូមអោយមនុស្សទាំងអស់បានសុខរួចផុតចាកទុក្ខ។
Your thoughts, words and actions are one.
What you think, you say, and you do must be the truth.
Is it kind, is it necessary, is it true?
If say, think or do something that is not kind, not necessary and not true, then you are not in harmony and not living in the truth.
“រៀនអ្វីរៀនឱ្យពិត រៀនរកគំនិត រៀនគិតអោយចេះ រៀនយកចំណេះ រៀនត្រេះឱ្យឆ្លាត” វេជ្ជបណ្ឌិត គួចម៉េងលី
ខ្ញុំនៅតែឃ្លាន = ខ្ញុំតែងតែមានការចង់ដឹងចង់ស្វែងយល់បន្ថែមទៀតនិងសម្រេចបាននូវអ្វីបន្ថែមទៀត
Stay hungry = Always be curious to learn more and achieve more
ខ្ញុំនៅតែក្លាហាន = ហ៊ានធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលគួរអោយបារម្ភ ប៉ុន្តែដែលខ្ញុំេជឿជាក់ថាជាការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវមួយ។
Stay foolish = Dare to make unconventional decisions.
ខ្ញុំនៅតែរក្សាជំហររបស់ខ្ញុំ= រក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះខ្លួនឯង
Stay grounded = Stay true to who you are
“ខ្ញុំបដិសេធ មិនទទួលការវិនិច្ឆ័យដោយអ្នកទាំងអស់គ្នាទៅលេីអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វេីល្អនោះទេ!”
“I will not be judged by you!”
យកផ្លូវខ្ពស់។ ខ្ញុំត្រូវ លេបអំនួតនិងមោទនភាពរបស់ខ្ញុំ។ មិនសំខាន់ថាខ្ញុំធ្វើឬគិតឃើញថាយ៉ាងដូចម្តេចនុះទេ អ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើឱ្យអ្នកដ៍ទៃទទួលអារម្មណ៍និងគិតបែបណា។ ខ្ញុំធ្វើជាមនុស្សចាស់ទំុជាងគេនៅក្នុងបន្ទប់។ ព្យាយាមរក្សាភាពអត់ធ្មត់៕
Take the high road. Swallow your pride. It is not about what I think. It is about what I make people feel and think. Be the grown man in the room.
Don’t let things sleep, take actions NOW!
Leadership by example
Action speaks louder than words
ខ្ញុំយល់ស្របជាមួយនឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ថា “យើងជាការសរុបនៃបទពិសោធន៍របស់យើង”
ខ្ញុំជឿថាមនុស្សម្នាក់ៗនិងបទពិសោធន៍ដែលយើងជួបប្រទះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងបង្រៀនយើងអ្វីមួយ។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងហើយគ្រប់គ្នាគឺជាគ្រូបង្រៀនរបស់យើង។ ចាប់យកពួកគេ ចងចាំពួកគេ រៀនពីពួកគេហើយក្លាយជាមនុស្សល្អជាងមុនដោយសារពួកគេ។
I agree with the statement that “We are the sum of our experiences”
I believe that each and every person and experience we encounter in our lives teach us something. Everything and every one is our teacher. Embrace them, remember them, learn from them and become a better person thanks to them.
Today my memories bring me to 2 incredible persons I met in my life.
First, because it’s Father’s Day. I have flashbacks about my late father. The values and the person I am today is thanks to his and my mom’s wisdom, love and leadership.
Second person is brother RIN Sophat who fought all odds, disability, chronic illness, poverty, bullying, graduated from Phare Ponleu Selpak’s Visual Arts program and went on to be an visual and performing artist on stage with Phare, The Cambodian Circus.
Sophat left this world in December 2016 and my memories of him live on. Thank you for being in this world, and leave us so much love for life.
សូមអរគុណអ្នកនិពន្ធកំណាព្យ & តន្ត្រី ជាមួយ អារម្មណ៍ ស្រងេះស្រងោចយ៉ាងខ្លាំង។
កំណាព្យ និពន្ធ ដោយលោក ឃួន ដេត
តន្ត្រី និពន្ធ ដោយលោក លី វ៉ាន់ថាន់
Remember RIN Sophat who left this world on December 24th, 2016.
Thank you the photographers, composer and musicians. Music copyrighted by Phare Performing Social Enterprise. Poem written by Mr. Khuon Det writer and stage director of Sokha. He was inspired by Max Ehrmann’s Desiderata, 1952.
ឪ សេចក្តីស្លាប់អើយ!! ហេតុអ្វីបានជាអ្នកដង្ហោយហៅខ្ញុំម្លេះ?
សេចក្តីស្លាប់កំពុងរំកិលមករកខ្ញុំយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់?
សេចក្តីស្លាប់កំពុងរំកិលមករកខ្ញុំយ៉ាងយឺតៗ។
ខ្ញុំពុំមានភាពភិតភ័យនឹងសេចក្តីស្លាប់ឡើយ !
សេចក្តីស្លាប់អើយសេចក្តីស្លាប់ !! ជិវិតដែលត្រូវបានផ្តល់មកឲ្យយើង យើងឈ្នះវាដោយការលះបង់វា ។
សូមឲ្យការស្លាប់មានកិត្តិនាមជាអមតះ តែ នៅរស់ប្រកបដោយការស្រលាញ់ដែលមិនមានទីបញ្ចប់។
កុំហុសនៃជិវិតដង្ហោយរកសោភណ្ឌ័នៃសេចក្តីមេត្តា ដែលអាចធ្វើអោយការផ្លាស់ប្តូរនៅភាពឯការបស់ខ្លួនឲ្យទៅជាភាពចុះសំរុងជាមួយនឹងរបស់គ្រប់យ៉ាង ។
ជិវិត! ដូចជាក្មេងម្នាក់សើចកំពុងគ្រវីប្រដាប់លេងដែលគ្មាន់ជិវិតរបស់វា នៅពេលដែលវាកំពុងរត់ដូច្នេះដែរ ។ សូមកុំធ្វើអោយឈឺចាប់ខ្លួនឯងដោយការស្រមៃក្នុងស្បៃអន្ធកាល។
សេចក្តីភ័យខ្លាចជាច្រើនកើតឡើងពីភាពឯកា ភាពស៊ីជម្រៅនៃការអនុវត្តន៍ដ៏ត្រឹមត្រូវមួយគឺកំអោយមានភាពតឹងតែងចំពោះខ្លួនឯង ។
សូមរក្សានូវសន្តិភាពក្នុងព្រលឹងអ្នកទោះបីជាវាមិនល្អ មិនបរិសុទ្ធ នឹងមិនដូចបំណងក៏ដោយ តែវានៅតែជាពិភពលោកដ៏ស្រស់ស្អាតមួយ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាមនុស្សទាំងអស់នៅក្នុងពិភពលោក ជាពិសេសកុមារ និង រស់នៅប្រកបដោយសន្តិភាព ទាំង ផ្លូវចិត្ត ផ្លូវកាយ និង សង្គម ៕
Why are you whispering at me, death?
Death, crawling toward me and secretly looking at me
Death, slowly coming toward me I will not be afraid of death
Death, Death,
Life is given to us, we earn it by giving it
Let death have the immortality of fame
But the living immortality of love
Life’s errors cry for merciful beauty
That can modulate their isolation Into a harmony with a whole.
Life, like a child, laughs; shaking its rattle of death as it runs.
Do not distress yourself with dark imaginings.
Many fears are born of fatigue and loneliness.
Beyond a wholesome discipline, be gentle with yourself. Keep peace in your soul.
With all in a sham, drugery and broken dreams, it is still beautiful I wish all people, especially children Would have peace: physically, mentally and socially .
បង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងនៅក្នុងពាក្យសម្តី, ការគិតដល់, សកម្មភាព ជារៀងរាល់ថ្ងៃនិងរាល់នាទី។
Celebrate love in our words and actions, everyday and minute.
រឿងល្អៗ និងអ្វីដែលអាក្រក់នឹងមកហើយទៅ ទៅហើយមក ទៅវិញទៅមកមិនឈប់ឈរ។ គន្លឹះសំខាន់គឺរៀនពីបទពិសោធន៏ទាំងអស់ហើយរៀនរីករាយជាមួយគ្រប់នាទីនៃជីវិត។
Good things bad things, come and go, go and come. The key is to learn from every experience and to learn to enjoy every single minute of life.
Have you witness these young talents?
នេះគឺជាបញ្ជីនៃអ្វីដែលខ្ញុំចូលចិត្តស្តាប់ឬមើល។ ទាំងនេះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំគិតថាមានប្រយោជន៍។ ពួកគេមានការកម្សាន្តនិងការគិត។ ខ្ញុំនឹងរក្សាបញ្ជីនេះអោយមានបច្ចុប្បន្នភាពនៅពេលខ្ញុំជួបអ្វីថ្មី។
This is the list of what I like to listen to or watch. These are the things that I think are useful. They have entertainment and thinking values. I will keep this list updated as I stumble accross useful stuff.
Writers:
Books in Khmer Courtesy of teacher Ravin Pan
Podcasts:
Standford University Entreprenerial Thought Leaders Series Seminars
https://www.youtube.com/user/ecorner
Standford University and Y Combinator: How to Start a Start-up Podcast series
TV Drama Series:
TV Shows/Content Creators
Movies
More to come. Can you share to me your list?
បកប្រែពី http://chivit.org/family-life-vs-freedom
ដោយ ធិក កល្យាណ
ជីវិតគ្រួសារ និងសេរីភាព
នៅពេលដែលខ្ញុំចាកចេញពីក្រុមហ៊ុនដែលខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើការសហការីមួយចំនួនដែលបំពេញការងារក្នុងក្រុមបានមកជួបខ្ញុំដើម្បីលាគ្នា នៅពេលនោះខ្ញុំសង្កេតឃើញថា កែវភ្នែករបស់ពួកគេបង្ហាញប្រាប់ខ្ញុំយ៉ាងច្បាស់នូវអារម្មណ៏របស់ពួកគេ គឺពួកគេពិតជាសោកស្តាយណាស់ដែលឃើញខ្ញុំចាកចេញ ហើយច្រណែនដោយសារពួកគេក៏ចង់ធ្វើបែបហ្នឹងដូចគ្នាតែពួកគេនៅមិនទាន់ដាច់ចិត្តដាក់ពាក្យឈប់នៅកន្លែងការងារចាស់ដែលផ្តល់ប្រាក់ខែសមរម្យស្របពេលដែលពួកគេមិនទាន់ទទួលបានឪកាសការងារនៅកន្លែងថ្មីនៅឡើយ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តីខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៏ភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលដែលដឹងថាមានប្រជាជនខ្មែរមួយចំនួនបាន
សម្រេចចិត្តថាឈប់ធ្វើការ បើទោះជាមិនទាន់រកបានការងារថ្មីធ្វើក៏ដោយ។
នៅបណ្តាបស្ចិមប្រទេស អ្នកនឹងមិនអាចឈប់ធ្វើការបាននោះទេ បើអ្នកមិនទាន់ទទួលបានការងារថ្មីមួយទៀត។ ព្រោះការសម្រេចចិត្តថាឈប់ពីការងារភ្លាមៗនេះ អាចធ្វើអោយអ្នកមានអារម្មណ៏ថា ខ្មាស់អៀនដោយសារគ្មានការងារធ្វើ និងដោយសារតែមិនអាចពឹងផ្អែកទៅលើឪពុកម្តាយទាំងស្រុង ឫអោយឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមនោះឡើយ ព្រោះអ្នកធំពេញវ័យហើយ។
បន្ទាប់មករង្វង់ដ៏កាចសាហាវបានចាប់ផ្តើម: គ្មានផ្ទះ, គ្មានអាសយដ្ឋាន, គ្មានលទ្ធភាពដើម្បីទទួលបានការងារធ្វើ, ដូចនេះ គ្មានការងារមានន័យថាគ្មានផ្ទះរស់នៅ …
ពេលនេះ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ធ្វើការចែករំលែកថា ប្រជាជនខ្មែរពិតជាមានសំណាងខ្លាំងណាស់ ដែលបានរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជាសង្គមមួយដែល ចំណងក្នុងគ្រួសារ ត្រូវបានចាត់ទុកជារឿងសំខាន់។ ការរស់នៅជួបជុំគ្រួសារ អាចធ្វើអោយអ្នកមានអារម្មណ៏ថាមានសម្ពាធ ឫ បន្ទុកឧទាហរណ៏នៅពេលដែលលោកអ្នកមានគំនិតខុសគ្នាពីឪពុកម្តាយរបស់អ្នក ឫក៏នៅពេលប្រពន្ធរបស់អ្នកនៅមិនសូវចុះសម្រុងជាមួយសាច់ថ្លៃ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ខ្ញុំសង្កេតឃើញថានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមានជនអនាថាឫជនគ្មានផ្ទះសម្បែងរស់នៅ តិចជាងនៅបរទេស។
ជួនកាល នៅក្នុងគ្រួសារទាំងមូលដែលមានសមាជិកជាច្រើនដូចជា យាយតា ពូមីង បងប្អូនជីដូនមួយ គឺមានសមាជិកតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលមានការងារធ្វើ រកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់តំរូវការគ្រួសារទាំងមូល។
និយាយអោយខ្លីទៅការរស់នៅក្នុងគ្រួសាររបស់ប្រជាជនខ្មែរ ហាក់ដូចជាមានការចុះសម្រុងជាងគ្រួសារមួយចំនួនដែលរស់នៅក្រៅប្រទេស វាមិនមែនមានន័យថា ពួកគេរស់នៅចុះសម្រុងគ្នា
គ្រប់ពេល នោះទេពួកគេក៏អាចឈ្លោះទាស់ទែងគ្នាដែរ ប៉ុន្តែពួកគេគ្រាន់តែដឹងថាទោះជា
មានរឿងអ្វីក៏ដោយក៏គេនៅតែជាគ្រួសារតែមួយ ហើយពួកគេដឹងថាត្រូវរស់នៅជាមួយគ្នាយ៉ាងម៉េច ទទួលយកកំហុសរបស់សមាជិកម្នាក់ៗតាមរបៀបណា……
´«វាមានលក្ខណៈងាយស្រួលខាងសេដ្ឋកិច្ចជាងនៅក្នុងវប្បធម៌លោកខាងលិចរបស់យើង ព្រោះ
មនុស្សភាគច្រើនដែលរស់នៅបរទេស តែងតែព្យាយាមស្វែងរកសេរីភាព និងឯករាជ្យភាពរបស់ពួកគេ ដែលបណ្តាលអោយពួកគេក្លាយជាមនុស្សអត្មានិយម និង តែងតែមានហេតុផលរៀងៗខ្លួន ហើយអ្វីទាំងអស់នេះសុទ្ធតែជាកត្តាបន្ថែមនូវសម្ពាធសម្រាប់ខ្លួនពួកគេផ្ទាល់។ ប៉ុន្តែទោះជាបែបនេះក្តី មនុស្សយើងម្នាក់ៗមិនអាចរំពឹងតែទៅលើឪពុកម្តាយរបស់អ្នកទាំងស្រុងនោះទេ អ្នកត្រូវស្វែងរកផ្លូវជីវិតសម្រាប់ខ្លួនឯង និយាយរួមទៅ ត្រូវព្យាយាមរស់ដោយខ្លួនឯង ឫខ្លួនត្រូវទីពឹងខ្លួន»៕
